Denizin Hüznü

Balıkçı yine düşünceli
Gözlerindeki mateminden belli
Yılların yüzünde bıraktığı derinlikler
Kaderini anlatıyordu ellerindeki çizgiler
Deniz hüzün kokusu bıraktı
İhtiyar balıkçı elindeki kadehini kırdı
Ağlar serin rüzgârda sallanıp duruyordu
Rıhtımdaki karanlık sularda
Pırıldanıyordu ayın ışıkları
İhtiyar balıkçı gökyüzüne baktı
Geçmişini gördü bir an
Sonra ailesini kaybettiği deniz
Çırpınışlarını, bağırışlarını
Canlandırdı hayalinde
Bir an donmuş gibi kaldı öylecesine
Sonra ürpererek koştu barakasının içine
Geldiğinde son kez balıkların yüzüşünü seyretti
Ve kendini kurşuna dizdi...
YALNIZLIĞIN BAŞKENTİNDEN...