Depresif Vukûlar

Doğduğum günden bu yana,
İki kez aldırdım saçlarımdaki kırıkları.
Her birini ayrı-ayrı alçıya aldım,
Şiirler okudum onlara,
reyhanlar tütsüledim mevzilerinde,
Paptyalar iliştirmedim hiç birine.
Lâkin incindim..
Saçlarımdan bir avuç yolup,
Lösemi bir çocukla,
sevdiği kız hakkında sohbet ediyordum ki,
Başıma üşüştü kağıt kalem.
Askılığa astığım anılar,
Ve bir türlü kaynamayan kırık kalbim...
Doğduğum günden bu yana,
hep böyle kazınmış künyeme;
Şuan, kırık kalbim...