Dev

özledim dedim...
buram buram sonbahar kokusuydu
burnuma gelen...

uzun boylu dev bir görünümü vardı..
asaleti sırtına kazınmış...
bıçkın bir delikanlı....
hayır yalan değil,babam yaşındaydı...

geriye dön komutu veriyormuş gibi komutanı,
öyle düzenli ardına baktı...
başında siyah bir fötr..
çıkardı bir eliyle selamladı...

özledim kelimesi birden rafta toza dumana karıştı..
sanki hiç gitmiyordu.....
denemek istercesineydi kolları...

hata dedi çocuk,sen ve ben hata
naralar atmaya başlayınca şehir efsanesi oldu gözümde
damlalar...

gitme işte,kalmak çokmu zor be..

zor olan kalmak değil zaten gitmek dedi...
sustu...
zor yutkundu...
o dev adam gitti,bir sıkımlık can kaldı
sevgisinin arasına sıkışan...

şiirler,şarkılar götürmez bizi
her baktığında yüzüme yaşlanacaksın
her dokunduğumda ışığına tükeneceğim...

belki demiyorum sana çocuk
zamanımız tutmadı,tutamazdı...
biz yaşamalıydık,yaşadık
son yaprakla parçalandık...

bırak beni gideyim dercesine
yüzündeki çizgiler belirdi...
siyah fötr şapkasını başına nazikçe oturtup,
komutanını dinlercesine sonbaharda esti,gitti