Diri Bir Cenaze

Üstelik diri bir cenazeyim mısralarımda
Hangi yöne dönsem çıkmaz sokaklar
Efsunumda bir şehir titrer bir nefes alsam
Bir şehir and içer kanım sıra

Oysa çok peymanım vardı biteviye yalnızlıklarımda
Gölgeler ikliminde nice boğazlanmışlıklarım vardı
Ne vazgeçti geceler çağrışımlarından
Ne de söze vurulan prangalar söküldü duvarlarımdan

Hal böyleyken zehr-i aşk dolandı içimin nehirlerinden
Nedamet düştü hakkıma taa elest meclisinden
Tamam derken süveydam silindi ücra köşemden
Nice esrarlı sonlar vardı ya başa döndüm nihayetinden

Tövbeler kar etmezken dilde pelesenk oldu
Usumdan taşarken kelamlar kalem sükut buldu
Ayineme yansıyan bencileyin bir pustu
Zahirim nefes batinim ruhumdan uçtu..

Recep Deliduman