Diye Diye...

Yollar var önümde puslu ve karanlık
Nereye gittiğini bilmeyen ben
Birde neden gittiğini bilmeyen sen misali
Bir İstanbul var önümde havasını solumaya korktuğum
Olur ya belki karşılaşırız diye...

Dağlar sıralı yanımda
Gökyüzü cellatım olmuş sanki
Her bakışında gözlerin
Kulağımda çınlıyor bir ses
Hani sen benimdin diye...

Şimdi bir tutam saçla avunur oldu yüreğim
Yakılanlardan geriye kalan bir vesikalık
Birde yüzük kaldı bir eşi sende olan
Saklımda bir ayrılık kaldı hazmedemediğim
Feryadımın tamamı sen gittin diye...

Zifiri çekip bir nefes daha alıyorum şimdi
Boynumu büküp bir kez daha bakıyorum gökyüzüne
Meğer sen çoktan gitmişsin
İşte bu şiirin yazılmasının sebebide
Sen beni, benim seni sevdiğim kadar sevmedin diye...