Eksikti Bir Şeyler

Uzun zaman oldu yanaklarımı sayfalara sürtmeyeli

Kimdim bugünlerde?

Yabancı bir güz yağmuru var

Yüreğimin kaldırımlarını ıslatan

Garip değil mi sizce de?

Önce mutlu olup sonra sebepsiz yere ağlamak

Def etmekle bitmiyormuş korkular...

Karanlık...

Sözlerimin mihenk taşına bürünmüş mavilik...

Her şey bazen karışık geliyor...

Belki de zor...

Bunu ayırt etmek de bile zorlanıyorum

Sonra güneş doğumuyla atılıyorum sınırlarımdan dışarı

Kuru bir akşam öncesinde uğradım

Gemilerin demir attığı limana

Eksikti bir şeyler...

Boşluğunu hissettirecek kadar...

Bir o kadar yabancıydı her şey

Gökyüzü , bulutlar, deniz...

Umursanmayacak kadar önemsiz gibiydim sanki

Karşı bankta iki kedi uzanmış

Bazen yaşamaya değer bir belirti gördüğümde

Damarlarımda sakladığım gülüşlerimi çıkarasım geliyor...

Bazen de anı yaşıyorum...

İliklerime kadar ay ışığı ile dolu

Yanaklarımda iz bırakacak kadar gülerek

Sonra son buluyor bugün

Bir adım öncesine gitmek istiyorum zamanın

Neredesin küçük çocuk...

Kayboldun mu yoksa

Unut o kuyruklu uçurtmanı ne de olsa artık uçuyor...

Siyah - beyaz anlarım seni çağırıyor

Güneş batmadan, dehlizlere düşmeden

Hoşçakal çocuk...

Benden bir parça teselli götür yanında

Ekimin de biteceği var zaten...

Bir adım önden gitmek istemiyor içimdeki sen

Ya da boş ver dediklerimi...

Şimdi ıhlamur kokusuyla doluyor içim...

Çiseleyen yağmurun altında

Bekliyor olacağım seni küçük çocuk

Manolyaların yaprağını incitmeden

Bekliyor olacağım seni...