Elveda Dostlarım

Af dilemekteyim hakkı olandan,
Rahatsız olandan,bizâr olandan,
Hem hâzan olandan,gülzâr olandan,
Artık sonbahara geldim,sanırım.

Bende bir beşerim nihâyetinde,
Hatâlar yapmışım bidâyetinde.
Bunlar hep Allâhın inâyetinde,
Sonunda doğruyu buldum sanırım.

Nefsi emmâreye vermişim değer,
Bâzı günahlara girmişim meğer.
Allah affeylesin,erdemse eğer,
Ettiğime nâdim oldum sanırım.

İnsanlar yanlışlık yapabilirmiş.
Gönül aldanırmış,sapabilirmiş.
İsteyen hidâyet kapabilirmiş,
Ben mihenk taşında,kaldım sanırım.

Ne evsiz kalmışım,ne aç,ne susuz,
Çok şükür Allahın rahmeti sonsuz.
Hepimiz doğmuştuk ekmeksiz,unsuz,
Niğmetin kadrini,bildim sanırım.

Fakire,yoksula yanar dururdum.
Garibi,hastayı anar dururdum.
Zâlimi,haksızı kınar dururdum,
Bu dünyâda,pek az güldüm sanırım.

Çok zordu yaşamak,yinede sevdim,
Bütün acıları sabırla yendim.
Küçük bir şairdim,işte o bendim,
Elvedâ dostlarım,öldüm sanırım.