Beşerin Ahvali

Eski fotoğraflar,

O eski üzeri çizgili siyah beyaz olanlar,

kimisi esmer gün batımına benzer.

kimisi külle kaplı bir odun ocağına.

İster köyden-kasabadan haberler verir,

ister denizlerin sonsuzluğundan.

Bazen bütün bir ev ahalisi, bazen yeni doğmuş bir bebek.

  Ama en çokta ölüm bedbahtlığından bahseder.

Fotoğraflar insanın ve insanlığın aynasıdır.

Bilmem neden;

havanın böyle bir açık bir kapalı günahından mı,

yoksa sabahın altısında, alnımı kaşıyacak kadar uyanıklığımdan mı düşünürüm bunları.

Savaşlar getiririm gözümüm önüne bütün kutsallığıyla,

Kars ovalarında Moskof'un eline geçen subaylarımı,

Vostok'da Irbit'te, aç yattım bir vakit onlarla.

Fakat;  daima büyük görünür Dünya Zindan odalarından.

Bunu Gerede cezaevinde görmüştüm.

Ne kolay affetti Arap oğlanı Halep dağlarında ekmeğine çöken gevuru.

İnsanlığım beşerin unutkan Ayı.

Asır olmadan öğrendik Cezayir'de Fransız çarığı dikmeği.

İnsanlığım beşerin korkak mevsimi..