Eskişehir

muttalip caddesinde geçti çocukluğum,
gençliğim,okul yıllarım,mutluluğum,
huzuru o toprağın kokusunda bulurdum,
eskişehir memleketim benim.

lise çağımız da okuldan kaçardık,
hamamyolunda bir tur atardık,
arı sinemasında filme dalardık,
eskişehir memleketim benim.

orman fidanlığın da mangal keyfi,
doktorlar caddesinde vitrin seyri,
arnavut kaldırımlı yollarda tramvay devri,
eskişehir memleketim benim.

soğukmuş havası olsun,insanları yeter,
denizi yokmuş olsun,porsuk nehri yeter,
eskişehir de yaşamak herşeye değer,
eskişehir memleketim benim.

gözümde tütüyor sevdiklerim,
gün geçtikçe büyüyor hasretim,
toprağının kokusunu bile özledim,
eskişehir memleketim benim.