Evimiz Olmali

Bizim bir evimiz olmalı.
Öyle büyük değil,
Küçük olmalı ki;
Attığım her adımda sana rastlamalıyım.

Sabahları işe gitmeliyim.
Ve sen;
Benim sevdiğim yemekleri yapmalısın ki;
Seni özlediğim kadar,
En az evimizi de özlemeliyim.

Artık yalnız kalmak yok,
Artık sessizliğe gömülmek yok.
Çünkü senin gülüşlerinle aydınlanacak bu ev!
Sırf sen gülüyorsun diye değil,
Bende seninle şaklanbanlıklarımıza güleceğim.

Biliyor musun;
Bu evin her kapısı,
Her penceresi sana açılacak.
Kapıyı sen açacaksın bana.
Ben elimdeki beyaz papatyalarla;
" İŞTE BENİM KADINIM " diyeceğim.

Sonra ikinci bir kadın gerekli bu eve.
En az senin kadar güzel olmalı,
Senden daha güzel bakmalı.
Belki senden daha düşkün olur bana.
Ama ben koca bir yüreğin içinde;
Herkesten daha çok seveceğim sizi.