Gen'e

// Düşümden arttırdıklarım sanma bunları

Vav harfinin başındaki onca kalabalığın arasına düştüm

Peşimde kısık sesler dolanıyor, duyulmuyor, gitmiyor

Seslerin tonu hep aynı şaşkın,üzgün,üzgünmüş gibi //

Mutluluk derecesinin birkaç gıdım gerisinde

Eli yüzü maske, içi dışı sahte genlerden var

Soluduğum havaya yaslanmış hepsi

Elimin tersi kadar yakın olan

Boş mezarlara inat hayatta duran...

Yaklaş hadi yaklaş diyor en yabanileri bana

Kırılmış sandım oysa eğilerek:

Havarileri fısıldıyor kulağıma

Üstelik onikisi de kayıp

Hiç tanımadığım bir düzine kayıp...

Gen'e bakıyorum polisiye gerilim

Gen'e açıyorum okunmuş mektuplar

Gen'e benden imlasız şarkılar

Gen'e yakışıyor bu siyasi havalar

Ha kayıplar mı?Birkaçı kendi geldi

Tanıdık çıktılar bir de ...

Sonra diğerlerini onlara sordum

Ses seda yok!İçin dedim öyleyse

Kayıp kafa ile anlatacağınız yok!

Sonunda baklayı çıkardı birisi ağzından

Sen boşuna arama kalanlar çatkapı gelmez

Onlar seni azaltarak bulur!

Gen'e alıştım

Adım aynı yazar farklı okunur

Gen'e anlattım

Hayatın gölgesi bu ölüm

Gen'e topuk

Bir durak kala...

Küçük bir işim var

Başlayamadım mı

Bitiremedim mi hala?

Benim için bittin demesi kolay ama

Şimdi ben kimin için başlamalıyım?

Gen'e gittim kendi kendime

Kusur görmedim kusur örttüm..