Gerçek Seven Her Cefadan Yorulmaz

Canımdan can alan yar şimdi olmuşsun diyar
Ne gece nede gündüz ne giysem bana uymaz
Sorma beni ben değim bir perişan halım var
Yakışmıyor bezeyim ne giyinsem çul palaz

Bu benim deli gönlüm fıkır fıkır kaynardı
Ne yüksekte eğlenir ne engine sığardı
Bu hasret yaman vurdu İçim ruhum karardı
O gördüğün cilveden Kalmadı ki edem naz

Gelen kara kışlara bu yürek dayanmıyor
Baharım yazım ayaz güzüm kar savuruyor
Muhannet yar olmuyor sensiz yüzüm gülmüyor
Senli yılım dört mevsim Sensiz gelmiyor o yaz

Kara bulut olmadan yere yağmur mu düşer
Sel bulanıp coşmadan ham meyveler mi pişer
Hiç sıkıya gelmiyor bu insan oğlu beşer
Aşkın yanan oduna kara yürek dayanmaz

O ilahi aşka ben yönümü döndürmüşüm
Kulluk ibadetimi niyazla göndermişim
Veririm bu canımı can bedeli sevmişim
Aşk sevgi dediğin bu can yansa da dönülmez

Sevgini bu aşkla sev art niyetin olmasın
Yak bedeni bu aşka yürekte kin kalmasın
Yazdığım bu satıra kimseler alınmasın
Gerçek seven o yürek her cefadan yorulmaz

BESDİ CE