Gittin

Gittin, 

Öyle eksildim ki kalanımda, 

Hiç yokum desem eksik kalır 

Öyle gittin ki, 

Gel desem uzaksın, 

Dur desem hayal 

Öyle gittin ki, 

Sesim çığlıklar içinde sessiz 

Ellerim ceplerimde, kimsesiz 

Ankara’nın en tenha sokağında, 

Yüz binlerce kaldırım taşıyla yürüyorum, 

Yalnızım, sensiz… 

Öyle gittin ki, 

Ankara’ya güneş doğmadı bir daha 

Her gündüz karanlık 

Ve gecelerde ay kayıp 

Ve yıldızlar, 

Hiçbir dileği gerçekleştiremedikleri için bir daha doğmadılar 

Öyle gittin ki, 

Kalmadı hiçbir şeyin tadı da tuzu da 

Bir gül kaldı hatırımda, 

Gülümseyiş azıcık da 

Ha bir de Ankara yağmurları, 

Seni her hatırladığımda…