Gömlek Değil ki Çıkarıp Atasın

bir suç işledim mapusa attılar beni
su içtim göze battı
nefes almak istedim hücreye koydular
herkes bir dünya kurdu kendine
ben kemiklere işleyen soğukta tek başıma kaldım
müebbetti benim cezam
affedilmez bir suçtu,günahtı
özgürlük..hayali bile yasaktı
bu günahtan kurtulmak imkansızdı
gömlek değildi ki çıkarıp atasın
kalbe söz geçirmek olanaksızdı
bir hançer alıp saplayıp atmak..
çözüm olsaydı..saplar kalbime
uzaklara atardım gelirdim geri
aç susuz karanlıklar içinde
kör olduğumu düşündüm dört duvar içinde
tokluk neydi,su neydi,güneş neydi..
üstüme yürüdü görünmeyen sesler
boğuldum,bağıramadım,gözlerimi kapattım
gözlerimi kapattım sanki bir ışık varmış gibi
nasıl bir mapustu bu..
nasıl bir günahtı
idam edilmek en büyük ödüldü
ruhum en azından özgür olurdu
bu günahı benden al
ödedim çok ödedim
çektim..bittim
iyileştir kalbimi , yileştir ruhumu EY YA RAB!