Gönlümün Gizemli Sesi

Sen karlar ülkesinin,
Yakışıklı prensi.
Ben bin bir gece masallarının,
Mahzun prensesi,
Ne umutlarımız vardı sevdadan yana.
Güvercinin kanadıyla ulaşırdı,
Gönlümüzün gizemli sesi.


Bir kitabın vardı imzalı,
Bir de resim vermiştin giderken,
Bakışların çok manalı,
Elimden hiç düşürmedim ,
Yırtılsa da ortadan yamalı,
Üflenen bir mum gibi söndürseler de,
Kaç yıl oldu sana yanalı.


Yaşadığın ülkenin karları eridi.
Kış gelse de yağmıyor eskisi gibi.
Özgür kuş uçarken , avcılar,
Acımadan sapanla vurdular.
Ulaşmıyor artık sana,
Aşk ile çarpan yüreğimin sesi.
Bir kağıdın aklığına düşüyor duygular.


Gül kokusu yayılmakta derinden,
Duydumsa da zevk almadım kederimden,
Artık zihnim bu şehirlerden çok uzak.
Keman taksimi çalıyor,eski plak.
Kurtulamadım karanlık düşünceden.
Sen bana yıldızlar kadar uzaksın
Ama aldığım nefes kadar yakınsın.

19.01.2011


Şiirimi seçkiye layık gören Şiirkolik ailesine ve sayfama uğrayarak duygularımı
paylaşan arkadaşlarıma teşekkür ediyorum.