Gönül

Yetmedi mi ki gönül bana verdiğin cefa.
Kar etmiyor artık sevgide olsa da vefa.
Serzenişi söyledim hep sana kaçıncı defa.
Bitsin sendeki bu yanış ey çileli gönül.

Bu kaçıncı dertlenişim ki susmadın bende.
Takılıp da kalmışım kaderimdeki bend/e.
Hiç akıl koymadın artık mutlu musun sende.
Yetmez mi sendeki bu yanış ey deli gönül .

Seninle bitmez oldu, sol yanımdaki sızı.
Sayende kırdım artık, attım çaldığım sazı
Değil işte o maalesef alnımdaki yazı .
Söyledim sana anlamadın virane gönül.

Viran eylediğin hep bahçemdeki bağımı.
Sana harcadım hep ben ,en değerli çağımı.
Güllerle donattım virane gönül dağımı.
Yetmezdi senin için ,vereceklerim gönül.

Ben sana arkadaş oldum sen esir aradın .
Ne yaptıysam olmadı ki hep kusur aradın .
Sevinçle yetinmedin kederleri taradın !
Sana verdiklerim az geldi doymadın gönül.


Yandın be gönül yandın sığamadın aleme.
Ne söylesen az gelir yaz dediğin kaleme.
Boyun bükme ne olur sinemdeki laleme.
Söz geçmedi bir türlü bahtı karalı gönül.

Ne söyleyebilirim şikayetim yok senden.
Neler aldın halbuki neler bilseydin benden.
Nefesim dursa can çıkacak olsa bedenden .
Yağmurlar gözyaşı son bahar çileli gönül.!