Gönül Çiçeğim

yağmurla geldi hediyem
nisan ayıydı gönül çiçeğim
duygular hapishanesine
mahkum yüreğim
suçsuz
kayboldum onunla sessiz
sokaklarda
düşünemediğim kaldırımlarda üşüttüm
yeşeren en güzel çiçeğin ellerinde
sözcükler bakışlara yenik
gözlerinde okudum hayata dair herşeyi
edebiyat kitaplarını yırtım
bitirilmiyecek sen varsın diye
düşünceler duygulara yenik
yeni bir alfabe keşfettim
sonsuz harfleri olan
gözlerindeki harfleri bitiremeden
uçup gitmek tek fobim
paradoksum
kelebek olup uçmandır korkum
yoksan yitirir bütün çiçekler anlamını
varlığın nisan yağmuru
yokluğun sesiz kaldırım