Günaydın...

Günaydın diyorum açılıyor gökyüzü
Oysa kapkaraydı sema adını anmadan önce
Dudakların en bakir yanı baharın
En masum meyvesi
Dil de garip bir tat bırakıyor
Tattıkça tadılası
Doyamadığım dudaklarının
Doyumsuzluk olsun mu adı?

Yağmur yağmış yine dün gece
Toprak hala nemli
Arnavut kaldırıma düşmüş kırık kalp parçaları
Topladım bir bir hepsini.
Adınla koyuldum işe
En kolay şey oldu içinden çıkamam dediklerim
Bugün isteyerek uyandım yataktan
Günaydın dedim canımın içi, günaydın
Gün aydı...
Bu sana bağladığımın
Umut olsun mu adı?

Günaydın diyorum açılıyor yer, gök
Soluğun güneş tozu
Serpiliyor yüreğime
Adını puntolarla yazdığım kalbime bayram oluyor
Senin haberin var mı?

Ne mübarek şeysin sen
Besmele gibi dudaklarımda adın
Varlığın işlenirken yüreğime
Ne istediğimi soruyorum kendime
Bu senden istediğimin
Aşk olsun mu adı?

Günaydın diyorum mavi cümbüşe duruyor
Yeşil daha bir anlamlı
Kuşlar için en nadide dal saçının telleri
Kondukça konulası
Hiç bırakılmayası
Gözlerin bir çift dünya
Baktıkça bakılası
Hiç bıkılmayası
Ellerin benim ahretliğim
Tuttukça tutulası
Sardıkça sen, sarsılıyorum ben...

Günaydın canımın içi
Gün seninle aydın kısacası...