Gündönümleri

Sözgelimi
Kaç kıyısı varsa bu kentin ve
Her tepesine
Yüzünü çiziyorum çizgi çizgi
Yani tüm güzelliğini
Görüp ki göremedikçe.




Güneşe yüz sürmek gibidir
Kadıköyden düşmek denize ki
Bulutlu bir sabahın güneşi kadar uzaksa yüzün
Tarifsiz yanarsın tuz içinde. Ve
Daha da acısı vardır.




Örneğin
Sayısız kere ölürsün. Üstelik aynı şarkıda
Ki hiç bir ölüm benzemez ötekine
Ve çiçekler ölür ilk-bahardan önce
Zaten baharlar ölü gelir bu kente ayrıca
Benim hiç yaşayan kentim kalmadı mesela



İstanbul öldü ve sonuncuydu




Anladım
Felek yazdı ama mürekkebi kuruydu.
Anla ki
Beni sen değil
Dönmediğin gündönümleri vurdu



.....