Günler

günler
keskin bir kılıç hoyratlığında
mutluluk ve mutsuzluk anlarımı üst üste koyup
uçurum dibinde ecel misali
azap gökdelenleri kuruyor
düşüncelerime ilişiyor günler
bedenimde ve ruhumda deviniyor
şeytani bir zevkle
ve derin kesikler bırakarak ilerliyor.
sabırlı bir kuyumcu titizliğiyle
gece gündüz demeden
nakşediyor ölümü günler
şehrin varoşlaşmış rahmine
beynim aklımın mezarlığı oluyor
hayallerimi ve
bütün bildiğim duaları unutuyorum
eksilyorum
doğamıyorum bir daha hiç bir yerde
durup mekansızlığıma şaşıyorum
günler geçiyor üstümden birer birer
enkazımdan şiirler damıtıyorum tutunamayanlara...