Günlere Sığmadı Birkaç Hayal

Dün/ün yalandı ömrümün hakikatlerinde
Bir tek yüzün varolmuştu
Hayallerimin izdüşümlerinde...

Üryan bir vakitte
Düştüğünde içime
Susmuştum
Korkuyordum
Canım yanacaktı biliyordum
Bir nehrin sesini duyuyordum
Sen konuşuyordun
Karışıp sesine
Ömrümün yamaçlarından akmak istiyordum delicesine...

Birileri bir öykü yazıyor
Ve ben konuşmadan okuyordum.

Gün oldu
Suskunluğum bozuldu
Adını doladım dilime
Gün oldu ayrılık sürçtü ömrüme !

Kavuşmalarım da oldu inkar edemem
Dokunuşlarım da tenini buldu yalan söyleyemem
Sesinle uyandığım gün de oldu
Yüzüne bakarken uyuduğum bir solukluk gecemde...

Ama ben şöyle içimden geldiği gibi
Uzanıp yanı başına
Dokunamadım
Yüzünün şafak tiryaki uyanışlarına

Öpemedim o kırgın gözlerinden
Bir yudum yaşam süremedim yüzüme
Göğsünden !
Ve özgürlüğüme uçamadım ellerinden !

Birlikte aynı sofranın bereketine erdik
Yedik
İçtik
Akşam sohbetlerimizi çayımızla demledik
Aynı kitapta göz gezdirdik
Bilmediğimiz bir dilin gramerini çözmeye heveslendik
Bütün doğruları sen buldun
O yabancı cümleleri bizim dilimizle okudun
Benim için kafa yordun
Ben kafamı yüreğime vurdum
Seni dinlemenin ötesi oldum
Seni
Sadece seni düşünüyordum...

Ama eksikti yine de bir şeyler
Mesela saçlarımı atkuyruğu yapıp
Bir melodi eşliğinde sana yemek yapamamıştım
Birlikte televizyonun karşısına geçip
Herhangi bir filmi izlerken
Dizinde uyuya kalamamıştım
Ansızın uyanıp
''-reklamlar bitti mi ?''diye soramamıştım
Sen bana
''uykucu Üsküdar'da sabah oldu''dememiş
Ben gülerek televizyonu kapatıp
Senden öcümü alamamıştım
...
Ve huzuru çekip ciğerlerime
Kolunda uykunun tadına varamamıştım
Zaman sabahın müjdesiyle sızarken aramıza
Rafadan bir kahvaltı ardından seni uğurlayamamıştım

Onca zamana rağmen
Bilsen ne çok şeyden mahrum kalmıştım


(Dili olsa da konuşsa duvarlar
Belki tamamlanır yarım kalanlar...)

8 Aralık