Güvenme

Böyleymiş devranın kahpe düzeni,
Dün sevgilin olan bugün düşmandır.
Göğsünün içine kurar kazanı,
Kaynayıp köpüren duygudan kandır.

Yanında gezerken sevdanın kulu,
Sanırsın hayatı sana tapulu,
Onun aşk dergâhı yedek kapılı,
İşlek yol üstünde cazip bir handır.

Sitem zincirini dizer diline,
Her türlü bahane geçer eline,
Yüzmeye çağırır sevda gölüne,
Üç kulaç atmadan aşka pişmandır.

Bin bir yara ile kanarken sine,
O da senin gibi inanır dine,
Muhabbet camisi minaresine,
Özene bezene taktığı çandır.

Ya bir de sağlığın giderse elden,
Adresin silinir gönülden dilden.
Rüzgârda bir koku beklerken gülden,
Çok çabuk unutur gönlü sazandır.

Ruhunu oyarken hüznün derini,
Hasrete bırakır aşkın yerini,
Yan yana yaşarken bulur birini,
Sakın ha güvenme çünkü insandır.