Hadise

Kendi cümlelelerimle konuşmayı öğretti bir sevdam, söz verdim;

Şiir şair bilmem.
Hem kendisi devriktir hayatın,
düzlemi sevmem.
Küçüktüm,
Ne salık verdiyse babam doğru belledim. Bellerim gene.
Bir koltukta iki karpuz olmaz dediydi.
Emirdir.
Denemedim bile o günden beri,
Erimez demirdir.

Ellerin ateşten sıcak,
Gözlerin kılıçtan keskin.
Sözün bir hız.
Usta görünen acemi hırsız
Senden yana tereddüt yok.

Bülbüle akıl verenlerdendik
Gülü güldürenlerden.
Nasıl eskidiysek birden
Acizledik
Bu düşkün ayaklarla tutamayız
dünyayı.
Tanrı esirgesin bizden.

O serüvenleri sormasınlar
İçinde hiç şeyimiz kaldı.
Kahraman haykırışlardan kısık sesler,
Kıpkızıl ütopyalardan
Koyun koyuna, serin seherler.
Bereket, hava soğuk
Sokulsak garipsemezler.

Hasılı,
Yokluğu varlığından iyi şeyler var
Ölüm gibi
İşte bu, onun gibi.
Başka bir yerde varmış gibi yok olsak
Unutmasan beni.

Zaten bir anı,
Bir hadiseden daha iyi değil mi?