Halil İbrahim Sofrası

dilli çulun hâli, zifir çıra;
ahlı vahlı yarasına zefiran çalın!
çiğ süte değer haram, zenne!
zilli söze çare, hani?
ağu süre, acı kader töze;
-çilen, bite!

küf tutanda, musalla taşır işi;
tavaf elinde câhile, Hicaz üşür;
denize nâzır, yalı çapkını; çölü aşır!
tehir eder acili; alı, curuf akanda
erinme hadi, soruları çöz; ilenme!
-kehel, muzur!

ister şimdi çek, yükünü;
-istersen hesaba düş!
biri, tapar sikkesine; obur!
kelâmsa, pir;
-hokkasına doyar!

iki de bir külü kaşır, Âraf kulu
köz, ışır; asar yaftasına;
dili, sarsak; küfür eser
çene kemiği, örsek; kör bakar!
kabir sınar; kili, kursak;
-söze, mühür!

kof olanda öşür; salla gitsin!
yap boz değil, defter-i kebir
tahtasına düşer im; böyle belle!
kâfir ile mâhir kim ola?
doğrusuna kâm, eğrisine kûn;
-mizân, kadir!

kim gide, kim kala bu sofrada?
dakkasına salmaz; ruhu, uçar!
hile düşer okkasına bey'in;
cukkasına iki tabur efe gelir;
kemi, kümü yok; hadi deyin!
cürmü kadar ehil mi hâlin?
-aşına mı, işine mi;
-nesine kefil!

özü, talaz olur takkesine;
-kim bilir, nasıl tozar!
râzı mı akçesine, soran?
gaybı kör, kıssasına;
-bilen, bilir!

Adelli, 1919