Harfler

Çift kanatlı kapılar ardından,

Çıkartarak son katına gökyüzünün,

Hüznü kanatıyorum bu gece ellerimle.

Cebimde ise sultanlığı soytarılığa çeviren

Son umut kırıntısı.

Harfler fışkırıyor kefen beyazı gömleğime,

Ardımda, gözlerini ve gülüşü kaybettiğim

Son şiir masası.

Kını dar gelmeye başlıyor artık kaleme,

Sarılarak cinayet zanlısı kelimelerin merhametine

Gözyaşlarını siliyor beyaz kağıda.

Yazılan her dize de gidişinin vehameti,

Harfler ise el pençe divan,

Kirletilmiş duaları kusuyor üstümüze,

Ardından, intihara sevk ediyor tüm umutları birer birer.

Ve sonra ;

Hiç olmayacak bir anda oldurarak imkansızlığı ,

Kayıp bir kelamın,

Kalan bir şairlik ömrüne vefası oluyor,

Kaleme aldığı en güzel şiiri,

Gerisi ise artık tamamen harf zayiatıdır.