Hayata Dair 2

Sessiz sedasız kendi halinde,
Kendi düşüncelerinin fırtınalarında,
Gün gün alabora olmayı,
Kimi zamanda fırtınalara sürükleyecek sebep aramayı...
Öyle ya...
Dirildiğin güne kadar başını vurduğun taşlar şahitse.
Baktığında görmezden gelen gözlere sahip olmak nedir?
Yaşarken öğrenirsin...

Hele susmayı...
Sessiz çığlıkları......

Kısırlaşmış kısır döngüleri yaşarız sürekli..
Git gel dalgalarıyla dolu bültenimizin satırları.
Yinede içimizde beslediğimiz küçücük umudun,
Yeşerip filizlenmesine birtek sebep değilmidir.

O sebebi,
Işığını hissettiği yere doğru,
Ayaklarının götürmesini mucizeyle eşleştirmelimi?
Kalkıp silkindiğinde,
Tutunacak eli bulduğunda,
Gerimi tepmeli?
Sıkıca tutunmalımı?

Bir sabah uyundığında,
O, sana bakan bir çift gözle uyanmanın hayaliyle yaşamışsan,
Gün olupta,
O hayalinin gerçekleşmesini allahtan hergün dilediysen.
Ve günün birinde bu dileğin gerçekleştiğinde....
Her uyanışının rüya olmadığına.........
Çok şükür demezmisin?..........

Şaşkınlık duyarcasına,
Ağzımızın açıklığını gizleyemeden,
İçinden gelen coşkuyla,
Sarılmazmısın.....
O bir çift gözün sahibine...