Hayatın Bittiğine Dair Şarkı Söyledi Baston

hayatın bittiğine dair şarkı söyledi baston
parke taşlarını sayarak geçti
minareleri eğilmiş görmek mümkün olmadı
tam o sırada çarpılmaktan korktuğu için ağzını sakladı şiirci
ve bir çuvalcıya rastladı
orada küçük bir sesi kullanılmış ceketine saklayan çocuklar vardı
ölmeye hazır her ses yüzüne bakıldığında şarkı söyleyebilirdi dünyada
ama yalnızca bakmasını bilene söyleniyordu
ondan sonra ne olduğunu bilmiyorum
insan şaşkın kaldığı anlarda kendi göğsüne değer
hayatla çarpıştığı her anın bir kaydı olur muhakkak
onun için bu zamanları çok zordur hatırlamak
güncel işlevsellikten bahsediyorum
yemekten içmekten sahillere yanaşıp işemekten falan
oysa varlığına bir kimya arar düşünen ayak yorulan el
bütün bilim elemelerinden sınıfta kalmış bir akılla yoğrulur şafak
çok güzeldi kırmızı gece
çok güzeldi sabahı duymak
durdurulamaz hüznün bütün basamaklarını hesaplayan için
kuş seslerine sinmiş çıbanlı bir sevinç başlar
ve bir bakmışsın görebildiğini süpüren kara akşamlar
nöbetçi kesilip şafağı sorar
biliyorsan iki
bilmiyorsan bir günün daha vardır
var olmayı anlayan için.