Herkesten Bambaşka

Zaman seni alıp götürdü benden
Ardında avucumda çırpınan gözyaşları..
Hani herşeye aşık olabilirdim ben
Bir kuşa mesela,bir kırlangıca
Ya da bir martı tutardım düşlerimde büyüteceğim
Yoldaş ederdim ömrüme..
Herkesi sevebilirdim aslında..
İlkim sen olmasaydın..
Seninle başlamasaydım sevmelerime..
Hani ne kadar ilerlesen geriye dönmek o kadar zor olur ya
Senden sonra başkarını sevmeyi yakıştıramadım ömrüme..
Kayıp saydım..
Sahipsiz mezarlar tadında kaldı tenhalığım..
Hani arada bir dua edenim de olmasaydı,
Üzerime çekip sensizliği
Sonsuzluğa uykular biriktirecektim..
Hani sabahtan sabaha bir günaydın diyenim olmasaydı..
Tek bir resmine bakıp yaşayacaktım tekrar seni,
Ve sen albüm kapandığında tekrar terk edecektin beni..
Ömrümden tüm kırlangıçlarım uçacaktı..
Martılar taşıyamayacaktı bu kadar yokluğunu..
Şimdi tutunduğum dallarını sorgulamadan kırıyorum,
Ve kırdığın onlarca ümidime sayıyorum..
Umut yalnızca bir gökyüzü ötemde..
Hani gidersen sevebileceklerim olsundu hep..
Ömrüme sığdırmaya çalıştıklarım hep avucumda soldu..
Soytarı bir ayazın yüzüme vurduğu kül yığınlarıyla anlıyorum ki
Ben herşeyi sevebilirdim aslında..
Ama seni herkesten bambaşka...