Hicran Havası

Ne zaman elime kalemi alsam
Gönlüme bir hicran havası düşer.
Masmavi göklere, hayaller kursam
Ay gider ufkumdan, yıldızlar küser.


Her satır gönlüme sevdanın narı
Yoldaşım eyledim, gamı efkârı
Sevenler bilirler, o yanan harı
Şu kırık kalemim destanlar döşer.


Sevgi pınarımdan can verdim güle
Tomurcuk açmışken kapıldı yele
Acıyor can evim, giderken hele
Dillere efsane olup ta yaşar.


Gecenin hüznünde yanar bir acı
Gönlüme düşenim başımın tacı
Mektup yazmıyorsa, n'etsin postacı
Duygular köpürür, sel olur taşar.