Hüzün Ne Yana Düşer !

mezardan başlar hüzün
dört köşe tahtalar dinler imlasını hüznün
özneler örtülür beyaz patiskayla
yüklemler yüklemsizleşir
gölü besleyen dereler sahraya özenirde
muamma bir sadelikle doyar aşk

öldür/me şarabı saki
aşıklar meyhanesinde
kasvetli aşklar sarhoş olmaya gönüllü
dem koy acil yüreklere
başı bozuk bir sevda dolaşıyor
niyet kime kısmet kime

cilasız türkülerin şah damarından seslen
bırak gece aglasın meyhanede
derdi uçkuruna münferid berduş takımı aç
aç aç darı eksinler meyin dibine
acil sarhoş olmaya tüm ihtiyaç
erken mi...?
kime , neye ..?

içinden geçen ayak izlerine dokunabilirmisin ayıkken
her sabaha sarhoş uyanıp biz dokunamıyorken
kurbanlar kestigimiz yolda kan içer yarimiz
bitlendirmeden şarabı saki, pirelendirmeden
yar için içtigimiz aklımıza gelmeden
sana düşmek için ayık zamanlarımızın çeteresine geçmeden
erken mi...?
kime erken ...

bir yanı masanın benim
üç yanı hüzün
bir sevda koyarız ki tam ortaya
ne yana kadeh kaldırsa ben
döt bir yana düşer hüzün
gönül meyhane, saki yar'sa