İçimden Geçen Uçurtmalar

Suskun bir hastalık var göğsümün sol çeperinde
uçurtmalar uçuyor özgürlüğe
kelepçelenmiş gibi duruyorum
yatağımın en kimsesiz köşesinde

...


içimde düşen kilit vurulmuş bakışlarım
sana ne çok ağlamışım
Kaçıncı yağmur bu yeryüzünü sensizlikle ıslatan
Dilime sürdüğüm bu günah hangi harfin
Kırık dökük sabahlara açmadık mı gözlerimizi
hangi şarkıda sana tutunsam
omuzlarımdan düşüyor dünya
bir çocuk karşılıyor
kaybedişi gözlerinde taşıyan
bir ses kırılıyor ruhuma dolanan
İçimde sen ölüyorsun


Cebinde hayallerini taşıyan bir işçi gibiyim
ne kadar çalışırsam o kadar eziliyorum
ölümün en afilli tarafında
vakti dar bir göçebeyim şimdi
senden yana çevirdiğim sol tarafımda bir sancım
şimdi nereye kaçarsam kaçayım
hep bir yanım ölümün soğukluğunu taşıyacak
biliyorum adımı dahi anmayacaksın
kör bir kurşun gibi delip geçecek


hangi mevsime gebe bıraksam seni
idam edeceksin begonya kokulu kadın kendini

Gideceksin harflerini toplayarak
sonra sessizce bir çığlık düğümlenecek
dudaklarımda
Nefesimi tutacağım


İçimde aşklar, içimde uçurtmalar uçuracağım ...