İçime Yolculuk

Duman dumana bir yürek.
Tütsülenmiş hayaller.
Çarmıha gerilmiş yarınlar.
Ve feryat figan çığlıklar.

Heey buradayım.
Acıyorum, kanıyorum bakın.
Görmüyor musunuz.
Gözlerinize mil mi çekildi.
Duymuyor musunuz.
Kulaklarınızda biriken kaç senenin kiri.
Acıma niye sağırsınız.
Dünümün en dost'ları,
dünümün en sadık aşkları.
Bugün niye yoksunuz.

Ellerim.
Aah o yıllardır bir türlü ısıtamadığım,
üşüyen ellerim.
Hala boş, hala ıssız bakın.
Tırnak uçlarımda birikmiş kırgınlıklar.
Size bi yerden tanıdık gelmiyor mu bakışlarım.
Yoo hayır, üstümün başımın kirine bakmayın,
biraz örselendim o kadar.
Biraz aldatıldım, biraz hırpalandım,
belki biraz da..
Her neyse var işte hepsinden biraz.
Dünlerimden geliyorum o yüzden bu bitkin halim.
Bakımsızlığım midenizi bulandırmasın.
Biraz da ihanet kokar üstüm başım.

Meğer ne dünler atlatmışım,
derme çatma yelkensiz bir yürekle.
Meğer ayakta durmayı beceremeyen toyluğumla,
ne kadar da güçlüymüşüm.
Yenmemişim ama yenilmemişim de.
Yılmamışım, isyan etmemişim.
Ağlamışım lakin ağlatmaya meyil etmemişim.
Soğuk yenen o intikam yemeğini,
hiç bir zaman meze eylememişim soframa.
Kin tutmamışım, küsmemişim.
Güçlüymüşüm işte,
acizsin diyenlere inat güçlüymüşüm ben.
Meğer ne dünler yaşanmış akrepin o zehirli kıskacında.
Meğer ne dünler. Meğer...