Ihlamur Kokuyorsun

Sensizdi sokaklar.
Bir iz vardı senden şiire dair.
Güzele dair,
eyleme dair,
dik durmaya dairdi hepsi de.
Sevda vardı arada bir.
Direnmek vardı dünyaya.
Türküler vardı, gazelsiz.
Sokak, ıhlamur kokardı.

Uykular vardı ter içinde,
düş içinde.
Gitmeler vardı çokça...
gelmeler vardı aralarda.
Deniz vardı,
martı vardı,
kum vardı.
Ada vardı düşlerde.
Orada ben yoktum,
sen yoktun.
Ada, ıhlamur kokardı.

Her yanı,
koyun kuzu,
çiçek, böcek
İçi , dışı şiirdi kadının.
Kuzeyi, güneyi dize.
Dizeler ıhlamur kokardı.
Ihlamur sen kokardı,
bilmezdin.
saat 24.00


Neler bitti bu gece bilir misin?
Uyku bitti, düş bitti, şiir bitti.
Yazmalar bitti, oyalar.
Göz nuru, hayal ötesi ne varsa senden gelen .
Bana dair ne varsa soldu gecenin karanlığında.

Yıldızların etrafındaki harelerden biri olmaktı umudum yazmalarda.
Olmadı.
Karalamalarım bitti. Ana sayfadayım şimdi.
Sonsuz yalnızlıklara terkedilmiş bir çocuk gibi, yapayalnız.
Tek umudu beklemek olan,
Merhaba! bekleyen bir çift göz, aynada aksini izlemekte şimdi.
Sırları dökülmüş camın ardı boş.
Bomboş umutlar.
Kollar iki yanda sarkmış ve
Elde, ağızda çifter sigarayla bekleyen zavallı.
Gün ağartısını dinlerken,
çelimsizleşen yıldızların ışığında martı çığlığını bekleyen kadın.
Anadan üryan düşlere soyunuk.
Gerçeklerle yüzleşmeye hazır , kırılgan yürekli.
Ela gözlerini çevreleyen sarı kirpiklerini karanlıklara düşüren, yarasalara ses olan kadın.
Gülümsemeleri dondurmamış hala dudağında.
Bir ahhh! çekmekte bir ahhh!
O ahh! yüreğin sesidir , bilinir.
Çığlıktır.
Haykırıştır.
Yangın yeridir. Yangının tam ortasındadır kadın.

Şimdi gece güne döndü. Takvim yaprağı değişti.
saat/0.6 yeni güne merhaba
ama artık gittim ben