İhtişamın Yüzü İstanbul

Yaşanılası bir yer midir İstanbul
Yoksa sövülesimi..
Taşı toprağı altındır yeditepenin
Umutların dergahı olur yurttaşına
Umutları barındırır boğazının serin sularında...

Uçuşan martıların kanat sesleri
Akıntısında derdini alıp götüren boğazı
Büyük bir ihtişamdır İstanbul
Güzelliklerini görebilene...

Geceleri ışığında saklar hasretliğini
Sabaha karşı cemaline ışığın vurması bekler
Küçük bir çocuk misali
Galiba şehrin gizemini çözmenin
Başka bir çaresi yoktur
Tozlu bir sandık misalidir İstanbul...

Sevdiğinin yansıyan yüzüdür İstanbul
Her tür duyguyu barındırır
Nur cemalinde
Sevgiyi manzarasında ve havasında
Yaşatır, yaşattırır...
Hasretliği öğretir sana
Yanı başında olsa bile görememek gibi...
Gülmeyi hatırlatır
Halkının sevecenliğinin yansımasında...
Kaybediştedir istanbulun kanayan yüzü
İstanbul kazan sen kepçe ara
Kayıplarını,keşkelerini...

Acıyı yaşatır İstanbul
Madalyonun varoş taraflarında
Sefaleti gösterir sana
Hatta konuşur seninle İstanbul
Bak bendeki sosyal uçurumlara der misali
Zenginliğin ve sefaletin açık fotoğrafını
Farkların en bariz olanını çıkartır İstanbul...
İnsanının hüznünü saklar manzarasında İstanbul...

Yaşamayı öğretir en sert şemallerde
Açık seçik cümlelerle...
Yaşamayı bilenedir İstanbul
Sevebilenedir İstanbul yoksa
Anlayamaz yaşayanların
Nasıl bunca tezatlığa dayandığını...
Güzeli görenedir İstanbul
Görüpte hakkını verebilenedir...

Altı asırlık bir hükme boyun eğmiş
İstanbul...
Kapılarının gücü yetememiş
Bu hükme dayanmaya
Bir mübarek cumada açmış gözbebeklerini
İslamiyetin aydınlığına
Hak yolunun beşiği olarak
Kabuk değiştirmiş...

Puslu bir gecenin sabahı hafif sisli
Yüzüdür İstanbul...
Cemalini ilk göreni
Aşık eder kendisine...
Herkesin aklında bir nottur İstanbul
Unutulmaz ihtişamı ile...

İstanbula aşık olmak
Onu görmenin hasretine dayanmak
Bir de
Derin bir boğaz havasını
İçine çekebilenedir İstanbul...

Puslu bir gecenin sabahı hafif sisli
Yüzüdür İstanbul...