İki Yüzün Karasını Sevdim

ah
hayat inci gibi geçmişin acıları
yıpratmıyoru gamsız gülüşleri

yaşanmaz kıldığımıza özlem duyduğumuz
yaşanmayan gerçekliğin eşiğinde gideriz
bazen durgun sular gibiyiz

hele bir baksan
sel gibi akarız ölüme sevdaya
yol biçilen yollara
bir ömrün suyunu içeriz yüreğimizde

her seferinde iki yüzlüğünü sevdiysem
uyuyan yüzlerin ölümü yaşayanlar
bin defa ölüm gelse kapına
size yakışmaz

benim maskem gerçekliğim*
* ben başka maske tanımadım ki
gördüğümde çoğu zaman ürkmüşüz
yada kinimiz kalmış duymazlara
körün körleri olmuşuz

o kadar ki
maske takılmış ki
hepsi de karavana taklit maskeler
gerçek maskeyi sevmişim

ah Arnavutlu çocuğun hırsızlığı gibi
der ki
annem tutar torbayı ben çalarım
kim yapmaz ki
kapitalist sömürücülere çalışmak olmaz ki

ırgat olduk yollara koyulduk
koyun misali kaçaklara kurulduk
zalimin ölümüne can verenler
sere serpe durduk güne

ayrılık zor olsada gücendik
durduk
sevdayı ölüme saydık
sevdalım olsun ömüre biçilen
seni sevdiğim kadar

haykırıyorum
sesin çıktığı kadar yankılanır
umuda yarınların olsun
güneşli günlere

can dost
giden yiğitlerin ardında
dost hasreti çeken sevdamız
ne şan nede onur kalandı
yalnız kan üzerineydi
yaşam seriveni

o zaman şerefsizleri sevmek varsa
iki yüzün karasını sevdim

28*12*11*Karataş