İlhamim

ilham veren gözlerine
ulaşayım diye bir an önce
bu minik çocuğu kucaklayan zihnine
sağ salim ulaşayım diye
gönlüm hiç soluksuz duraksız yola çıkacak...
'belki seni yerinde bulamam' korkusu
belki de bulamadan ölmüş olurum
duygusu;
benliğimi sarıyor ;
besbelli beni olmayacak anlayan
ardında bir çocuk bıraktın
şimdi yalnız başına
gizli saklı,
yokluğuna ağlayan...
bu kaçıncı rötuşum görüşmelerin hayalini ...
kaçıncı tekrarım...
dönüp dolaşıp
sana yazıyorum yine seni yazıyorum...

ben belki sensiz seni yaşıyorum :
burnun minik , muzip bir çocuğu andırıyor
gözlerin dikkatli ve zeki bir insan
ellerin samimi bir dost bana uzanıyor
kulakların bana klasik müzik dinlet der gibi:
işte bendeki hatıran...
ismini desem ; pek yakınsın
ismini anmasam; o kadar uzaksın ki...
dayanamadığım :
bir müzik dinleyememek,
bir de senin çağlayan sesini
sen yanımda yoksun amma o kadar bendesin ki...
hey dost ! ...bendeysen neden yoksun ki...