İmkansız Aşk

Başa dönmek imkAnsızdı artık
DinLendi de bitti o masal
Cılız bİr çıglıktı çılgınca haykıran
Bir umuttu hayaldi
SeVmeye susamış kalplerin yalvarışı
GülerkEn içi kan aglardı
Öyle bir masaldı bizimkisi


Tutkumdu iHtirasımdı
Bir o kadar imkansızımdı
İmkAnsızdı ki "gökten yıldız koparmak"
Neden sonra anlar insan;
Yıldızlar gökten koparılMaz ki,
Oysa herkes bilir,
Geceleri binlercesinin kaydıgını


O da binlerce yıldızdan bİriydi
Bbir zaman hayallerini ümitlerini dolduran
Sonra ansızın gökten kayan
Etrafını yaktıktan sonra sönen bir yıldız
Bakışları felaketim olurdu
Tutuşu Dokunuşu başkaldırışıyla vücudumun
Tenimi çöl sıcağı gibi kavururdu
Çıldırtan arzum ihtirasımdı


Ne o Eski şarkı, ne de bir şiir
Ne o günler, ne de sevgili geri gelir
Belki ilk parlaklığın körlüğü göklerde kalır
Ama bir yıldız kayar yerini mutlaka yenisi alır
Geçer o sarhoşluk, o yılgınlık
Her kabusun üstüne bir gün dogar aydınlık