İrelya

Ağlamak şüphesi gözleri karartabilir miydi
Beni kaybetsen sen de ağlar mıydın ya da
Ben kendi içimde öldüm , sen de ölme olmaz mı


Aşk içinde değerimi bitirebilir gidersen
Sesim susabilir ya da kapandığında perde
Artık başkayım yarayım sonum
Bu şiir yakılabilir

_________________________________________________

...



Beni sen seslendir İrelya
Bir Tanrısal konçerto notasız
Bir meşrep arya
Yüzümün suya yansımasını bir gelgitte örneğin
Rüzgarla sevişmesinde acımasını bir kırık dalın ve ya
Sana yoksunum bin yıldır ve özlemim ıssız
Sadece sanadır anla
Islak bir tende öldüğüm
Ve her sorgusuz sevişmede



Beni sen yaz İrelya
Kırık bir bank köşesine diyelim
İki sevgiliye şahit
Bir berduşa küfür sonatı
Kapat gözlerini sonra
Bir sabah , doğmadan daha içimde sancılı benliğim
Ve yazılmadan günahlar peşi sıra
Gitme dur dinle
Beni sen tanırsın benden sonra
Ölmem bilirsin durmadan hiç bir dünya
Bütün bitişlerim sanadır sadece
Aç kapını sonsuza kadar




Ölürsem sana hasret...


Beni sen yak İrelya
Paslı bir katadralde örneğin
- Düşün ki bir ayin sonrası
Küf kokan ucube şaman
Kırk mum ve kül
Ay yansımasında tuluat
Cehennem sanrısı -
Ve tut ellerimi sonra
Kanamadan yaralarım
Savur küllerimi Ganj'ın yüzünden



Bir tek adını öğrettim bak kanadı kırık bütün kuşlara
Düştüğümde bir sabah kurak teninden
Sessiz soluksuz günahkar
Adımı kanatlarına yaz çirkin hüthütün
Devrik bir sevdayla biçimsiz
...




Altına dip not düştüm adını
Yaşım kadar yamalı kaderimin
Beni unutma İrelya

....