İrem..

ikimizin "biz" olmadığı bir hayatta
renkler kötü kokuyor, kokular hep kara
ellerimi uzatıp sana dokunamadıkca
mehmet'in hasreti kanayan bir yara...




indin yağmur damlalarıyla hayatımın tam ortasına,
re'sen kabul etti bu gönül kavrayamadım.
eskimiş, yıpranmış bir gönül sunabilirim sana
meğer sensizlik sessizlikmiş anlayamadım.






isimsiz bir şiir bu, başlığını sen koy diye.
resmi bir şehrin,resmisin bende.
erimiş,kurumuş,çürümüş,dökülmüş gaip duygular;
merhaba,merhaba teker teker selam veriyorlar!