Irmak

Bir gece
Öptüm ırmağın saçlarından
Dudaklarım da buzdan damlalar
Bir söğüt elleri omuzlarımda ürperdim
Bir karga indi suya
Kulağına fısıldadı / asıllı, asılsız şeyler /



Gözlerimden dökülen turuncuları topladı bir dilenci
Bir kadın gördü beni
Saçlarında beyaz, yüzünde kara çalgılar
Lanetli bir bakış savruldu rüzgara
Bir sis bir katran sardı gözlerimi
Menzilini bulur mu o meczup bakışlar



Irmak açtı kollarını dağlara doğru
Gel eyledi
Bıraktım kollarına varlığımı
Gözlerime dokundu ipeksi elleri
Göz kapaklarımda rengi sevdanın gümüşten
Gözlerimden döktüğü kurşun
Ömrümü koruyacaktı nazarlardan



Nefesimden dağlara doğru kırk atlı ile çıktı yola
Mızıkacıları yüreğimin Bremen'den hikayeler çalan
Dağlar ses verdi sesime
Dedim seviyorum
Seviyorum dedi o da bana
Aşk sanılan yankı mıdır her zaman



Bir dal papatya uzattı elime
Yaprakları üflesem dökülen
Bakışlarına gözlerimi bandığım günlerden geriye bir hasret kaldı
Avuçlarımda sıcaklığı hala o küçük sevginin
Ömürlere sığmayacak bir özlem, bir deli heyecan
Baktığımda uzakları
Baktığımda sevdayı anımsatan
Gözlerim oğullarını doğuruyor şimdi
Irmaklaşan
Coşan, durmayan
/ Göz yaşlarım kaldı hatıran /



Ve diyordu ki toprak
Suya aldanma
Sevda yalan!
Her göze bak fakat akma suyuna
Aktığım sulardan kurtulamıyorum şimdi
Islanmışlığım hep o sevdadan



Şimdi üzgün ve kederli
Yüreğimin lahitlerinde
İsminin altın harfleri
Tılsımlı kuyulardan çektiğim hasret
Bir derin gurbet saksına filizlendi
Hasretle boy salıyor
Duruşum aşk, kokuşum sevda şimdi
Görenler beni Ferhat' la Şirin' le yarışta sanıyor...