Iznim Yok

kuşluktan korkan yarasaya döndü hayatım
şimdiye kadar sahip olduğum yaraların hiç birini unutmadım
ama bukez başka en acı yerimden en zayıf yanımdan aldım
öyle derin ki
öyle acı veriyor ki
biliyorum halen kanıyor
hep tuzla bastırmıştım kapatmıştım olayları
acı oluyordu ama çabuk kapanıyorlardı
nedense bukez yapamıyorum
bir türlü elim gitmiyor çekiniyorum
bunu affedememiştim
belliydi...........
sindirememiştim
kanamasna izin veriyorum
yüreğimi parça parça bölmesine
beni bu denli hırpalamasına
kabuleneceğim elbet
bir gün bunuda yutacağım
tuz basıp gecmesini bekleyeceğim
ve bir daha hiç kimsenin bukadar derin yara açmasına
beni bu denli yormasına
üzmesine
asla ve asla
izin vermeyeceğim
insan en sevdiğinden bu kadar büyük yara alabiliyormuş
fırtınaları sevdikleri koparabiliyormuş
boğulmak onların elinden oluyormuş
yoruldum bitkinim
hiç kimseye:
bukadar bana yaklaşmasına
izmim yok.........