Kadeh Dolusu Camdan Kalpler

ne kadar kaçarsan kaç
hep aklında kalacak unutma...


dilimde napoliten bir şarkı
ıslık ıslık
buram buram seni çalıyor
gecem gündüzüme katık eden
yel gibi tozu toprağı içimden alıp götüren
sen kadar masum bir tümceden
gıyabında kapalı kapılarda volta attıran
gün yüzlü güzel kadın
teninde ömür törpüsü gençliğim
kadeh dolusu camdan kalpler
kırılgan
bomboş kalan yarım yamalak kaldırım çocukları gibi
ağızlarda kahır dolusu küfür
boş yere külfeti omuzlarımda
yerden göğe kadar haklısın
unutmak gerekirken
yerinde sayan gölgem önümde
aynı sokaklarda cıkmazları oynamak
gözlerimde ki buğu hep aynı
nerde olsam
nerden kaçsam aynı
biliyorum...

unutulmuşluğun 7. senesi
unuttum...
kadınım nice yıllara

M.d