Kahrın Figüranına...

?Kahrın figüranı' na...?

Şu anlar; şu yaşımın şu günleri.
Zaman...ey zaman!
Kondurdun yüzüme bazen gülücükleri,
Bazen indirdin gülücüklerin üstünden yaşları.
Ey zaman neler ettin sen!
Kahır ey kahır, geldin ve gitmedin nicedir!
Biletini dönüşsüz aldın sen.
Ya da yırttın attın dönüş biletini gözlerimin önünde.
Yok ettin gülücükleri sen inatla.
Yeşerdiler gene bir inatla!
Ama sen daha inat çıktın ey kahır.
İzlerin daha kalıcı şimdi ayna da .
Kandık mı sana , yenildik mi!

Zafer alnından mı öptü seni !
Figüranlarını tebrik ettin mi ey kahır?

Ve sen ey figüran en affedilmeyesi ey figüran!

Sanır mısın, kahır sana da bir gün etmez bu konaklayışını...
Kendini özel sanırsın belki de!
?AH? değil her şey bilesin !
Gözyaşlarım kandı nicedir bilemedin.
Tanınmaz haldeydi nice sabahlarda gözlerim...
Sırtını kahra dayayan eyy figüran !
Sağlam değil o arkandaki o kadar bilesin.

Bir gün uğrayacak sana da
Ve sen vereceksin rolünü bir başkasına...
Sende benim rolümü alacaksın o zaman.
Yırtılacak seninde gözlerinin önünde kahrın dönüş bileti...

Anlayacaksın o zaman.