Kan Kınalar

ince bir çizginin gölgesinde üşürken kelimeler
düşlerine hüzünlü yağar yağmurlar
çalınır çocukluğun seksek karesinden
küçük ellerinde al kınalar yakılır
alkışında celladın.

sen bilmezsin
vakitsiz olur ayrılığın kendinden
anlında toprak kokar kaderin
kar düşer baharına küçüğüm

ah insanlığa büyür ihanetler
zevke sefa sürülür kahpece
susa vurulurken vicdanlar
bir an bile geç olur böylece......