Karanfile Mektup(menekşeden)

Ey karanfil burda ne ararsın
Zülüfün dağıtır saçın tararsın
Yaprağında bin bir çeşit kokarsın
Cana cansın kor yürekli karanfil

Hercai menekşe diyor ki sana
Çöküp üstüme düşürdüler dara
Yeşerdiğim günden ta bu yana
Yüzüm mor boynum büküktür karanfil

Bura çalı diken dibi çataktır
Güneşi doğmayan kara bataktır
Gözlerle çağlayan dere yataktır
Açma ki burda ağlarsın karanfil

İşte budur menekşenin kederi
Mevla'dan yazılmış bahtı kaderi
Boyun bükmekmiş aşkın tek bedeli
Bükerim gayrı sustum a karanfil

Daha görmezsin sevdiğin yüzünü
Duyamazsın tatlı ballı sözünü
Arar bulamazsın ayak tozunu
Açmaz çiçeğin solarsın karanfil

Menekşe buradan almış dersini
Bilmemiş dünyanın düzü tersini
Kara kış zemheridir tek mevsimi
Burda iklim soğuktur karanfil

Eski sayfaları bir bir yakmaya
Güllere inatla dimdik bakmaya
Bilirim sığmaz yüreğin saksıya
Umudun hayli köklüdür karanfil

Menekşe usandı hayal kurmaktan
Sivri dikenler dibinde durmaktan
Umutla sazın teline vurmaktan
Kesildi gücüm çürürüm karanfil

Karanfilim temsilin senin hüzün
Satırlara yansır efkârlı yüzün
Murada ermemiş gülmemiş gözün
Yaz kaderini elinle karanfil




Menekşe bu duruma hayli şaşkın
Notası bozulmuş ilahi aşkın
Onun da yüreği acıyla pişkin
Mahşer-i hara atıldım karanfil

Karanfilim yüreğin kızgın kordur
Yanık yüreğe yaban eller hordur
Sevip ayrılmak ölümden de zordur
Bundan yüreğin yanar a karanfil

Menekşeyle derdin ortak yazılmış
Zalim yüreğe mezarın kazılmış
Al kâğıtlara şiirin çizilmiş
Mısra mısra ağlarsın a karanfil

Ozan şehzadem menekşesin garip
Karanfildir derdine ortak talip
Kalemlerini yüreğine alıp
Çağlar işte menekşeyle karanfil


NOT:ŞAİR DOST EBRU YILMAZ'A İTHAFIMDIR.İNŞALLAH YÜREĞİNDE KABUL OLUR