Karanlık

Karanlıkta kaldım
Bir güneş doğdu sandım
Pencereyi sonuna kadar açtım
Gelene geçene baktım
Suratlar hep siyah
Benim gözlerim siyah
Odam simsiyah
Ben karanlıkta kaldım

Çok yorulduğumu anladım,gidip yattım
Küçük bir ışık sızdı pencereden,umutlandım
Kapkaranlık bir günde
Sızan ışık tenimde
Hemen aynaya baktım
Yüzüm bembeyazdı
Gözlerim zift kara,inandım
Artık odam karanlık değildi
En sonunda karanlık bana boyum eğdi
Pencereden sızan küçücük bir umut
Benim karanlık dünyama yetti