Kaybolan Parçası Gibi Gençliğim , Bir Yapbozun

Parçalanmış hayatların bir kırıntısıyım,
Bölünüp,bölünüp başka yarılarıyla birleşen
geçmişimin...
Avuçlarımla,saçmışım gibi havaya
Nereye denk gelecekse,
At gözlüğü ile ,bakar gibi bir ucubeye,
Saçlarının arasından parmaklarını geçirir gibi,
basit değil hiçbirşey
Sonuçta hayat denen acı bir gerçek var
Hoplayıp,zıplamak ,vurdumduymazlık,
yoksa bir avuntu mu?içimdeki eksikliği me ne?
Sorularımla beraber...
Kaybolan bu gençliğin ben neresindeyim?
Her şey yer değiştirmişçesine,benliğim de;
doğrular yanlış,yanlışlar doğru mu?
Sevdiğimi sevmez,sevilmeyecekleri
sever mi olmuşum?
Bir yapbozun bir tek parçası eksiksiz olmaz iken,
o eksik kalan ben mi olmalıydım?
Yok,zaten tamamlansa da artık anlamı yok,
hiç bir şey sil baştan olmayacak.
Başta kopmuşsa bağlar,
Göz yaşları boşuna ağlar.
İki şık vardır hayat denen sınavda;
Ya geçmişe takılıp hayatını karartmak,
Ya da geçmişi silmek,gelecekten pay almak.
İşte yine soruyorum kendime?
Kaybolan bu gençliğin ben neresindeyim?
Hayat denen şu yapboz da;
Eksik olan parçalarından bir tanesi miyim?


(Cevap:O eksik parça olmadan bir bütün olamayacağından,bence en kıymetli parçasın,diğer parçaların önemini azaltan)

Canım Esracığıma ithafen yazılmıştır...