Kendime Not / Yalnızlığın da Sana İhtiyacı Var / Yalnız Bırakma Onu

Çünkü

Sadece insana has yetenektir bu

Yarım kalan ve gerçekleşmeyen hayallere

Kaldığı yerden devam edebilmek gevşekçe

Hem de hiç bir şey olmamış gibi 

Ömür boyu süregelen

Devingen ve sömürgen iştah

Ve pişmanlık

Ve sıkılmak

Ve umursamadan var olmak

Sonra bir sığıntı gibi arsızca

Daima yalnızlığın kollarına koşmak

İnsana mahsus çelikten hamledir bu

Tarihin kanını gözyaşı ile yıkayan insan

Fırtına ortasındaki boşlukta kaybolup

Kendini toza bulayıp kirlendiğinde

Sırf arınmak 

Ve şahit kılmak için bahanelerine

Yalnızlığını alnından öper

Ve sonra bitince işi

Bir fahişeyi yatakta bırakır gibi vurur kapıyı gider

Öptüğü o saf alından infaz eder her seferinde

Yalnızlık

Buz ile dondurulmuş 

Yıkılmaz bir antik kent

Hiç dokunamadığın

Ve sana hep susan

Belki de 

Konuşmadan dinleyen

Biz anlattıkça bizi hep haklı bilen

Gizli saklı günah çıkarttığımız

Ama hep içimizde yaşayan

Mabed bildiğimizdir yalnızlık

Belki de 

Tanrıdan bir parçadır

İnsanın içinde boğulan

Tanrının seni dinlemediği zamanlarda kullanılan

Ya da sığınılan bir ayet gibi sorgulanan

Belki de

İnsanın kusurları ve kurgusudur ikisini de yaratan

...

Ömür geçip sırt döndükçe hayat sana

Paha biçilmez olur yalnızlık

Tıpkı insanın 

Ömürünün sonuna gelirken hayatı öğrenmesi

Ve artık çok geç olması gibi

Oysa

Senden daha hazindir hikayesi