Keşke

Sokaklarda geçti gençliğim.
Ismim her sokak başında anılır,
Yaptıklarım nesilden nesile anlatılır.
Bir bakışımla cümle alem ne olduğunu şaşırır.
Sözlerim emir yaptıklarım gelen nesile en basitinden teminattır.
Ben gerekliyim bu insanlar için.
Ben olmasam nasıl anlaşılır basit insanların değeri.
Ben basit değilim ben sizin olmak istemediğiniz yanınızım.
Hepinizin içinde biraz ben biraz da vicdan var.
O yüzdendir bir çoğunuz özenir bana.
O yüzdendir bir kısmınız hoşlanmaz benden.
O yüzdendir bir kısmınız ben olmak ister.
Sevmem ben kimseyi, sevemem.
Seversem siz olurum.
Seversem farkım olmaz ki basit insanlardan.

Geçti gençliğim sokak başlarında, köprü altlarında,
Soğuk hapisane ranzalarında.
Ismimi kazıdım her bir ranzanın başucuna.
Gün geldi özledim o korkulu bakan gözleri.
Gün geldi özledim o soğuk köprü altı gecelerini.
O soğuk ayazda aynı ateşi paylaştığım kırkızı burunlu,
kırmızı yanaklı, teni kavruk serseriyi özledim.
Yol kesmeyi, haraç almayı bilimum yolsuzluklarımı özledim.

Geçti gençliğim siren korkularıyla,
Hiç mi hiç sevmezdim o mas mavi ışığını polis araçlarının.
Kural tanımazdım,
Taşardım ortak yaşam hakkının sınırlarından.
Bitmezdi arzularım şu hayattan.
Ama hiç bir zaman yediremedim kendime okumamışlıktan pişmalık duymayı.

Geçti gençliğim beyhude yollarda.
nereye gittiğini bilmez bir fişek gibi yaşadım ömür boyu.
ve artık o fişek duruldu,
ve artık o fişekten bana geri kalan boşa harcanmış bir ömür.

Geçti gençliğim korku salmak uğruna yüreklere.
Sevmedim hiç kimseyi, Sevemezdim de.
yoksa basit olurdum.
Basit bir insan.
yani siz olurdum.
keşke...