Kimliğin Lugatında Şühedâdır Gözlerin

Yaktı geçti cihânı Haşim'in karanfili
Fırtınanın seyrinde nidâ idi gözlerin
Tuhaf sözler duyuldu çıldırdı ruhun fili
İntizârın devrinde sadâ idi gözlerin


Gönül sınır tanımaz kırılır tüm kafesler
Çoğalınca oyunlar şaha kalkar hevesler
Leylâ kadar hayâttır tutulur tüm nefesler
Mecnûn'un bakışında sevdâ idi gözlerin

Belâ kabında ekmek siyah kuytuda cennet
Bomba yüklü kervanda devedeki metânet
Aşkın gerçek yüzünde hâkimdeki merhamet
Toprağın kokusunda ferdâ idi gözlerin

Ankâ tabut misâli hayret yaşıyor ebe
Bebek şefkâte hasret anne zehire gebe
Pranga vurulurken mahzûn oluyor sobe
İntihâr mevsiminde edâ idi gözlerin


Mehtap yangın doğurdu şimdi ölüm hükümrân
Vuslat için zaman yok göğü kapladı hicrân
Mâideler dağıldı sofrasız kaldı cânân
Kaşlar ok olduğunda vedâ idi gözlerin